Grafika inżynierska

Celem przedmiotu jest nauka rysunku technicznego maszynowego zapewniająca nabycie umiejętności wykonywania rysunków części maszyn i złożeń z zastosowaniem widoków i przekrojów, wymiarów, tolerancji wymiarów, kształtu i położenia, oznaczania stanu powierzchni oraz zasad korzystania z norm.

Treści kształcenia

Wykład

1. Normalizacja w rysunku technicznym. Elementy rysunku technicznego: formaty arkuszy, tabliczki rysunkowe, podziałki, pismo techniczne, linie rysunkowe – rodzaje i przykłady zastosowań, umieszczanie informacji tekstowych.

2. Rzutowanie prostokątne: niezmienniki rzutowania, zasady odwzorowania za pomocą rzutów prostokątnych, pojęcie wysokości i głębokości punktu, rzutowanie prostokątne metodą pierwszego kąta i metodą trzeciego kąta, rozmieszczania rzutów na arkuszach rysunkowych.

3. Widoki: całkowite, cząstkowe, pomocnicze, rzutowane metodą trzeciego kąta, rozwinięte, widoki przedmiotów symetrycznych (półwidok i ćwierćwidok).

4. Przekroje w rysunku technicznym, zasady wykonywania i oznaczania przekrojów, rodzaje przekrojów: proste, złożone (stopniowe, łamane), rozwinięte, półwidok-półprzekrój, przekrój cząstkowy. Kłady przekrojów (miejscowe, przesunięte).

5. Wymiarowanie: pojęcie wymiaru, graficzne elementy zapisu wymiarów, liczby wymiarowe, znaki wymiarowe, zasady wymiarowania i rozmieszczania wymiarów na rysunkach; bazy wymiarowe, wymiarowanie szeregowe i równoległe; wymiarowanie elementów symetrycznych oraz obrotowych (w tym przedmiotów przedstawionych w półwidoku-półprzekroju), stożków, otworów.

6. Zasady rysowania elementów części maszyn typu wałek, tuleja, płyta; dobór rzutu głównego i pozostałych rzutów (widoków, przekrojów, kładów, itp.), nakiełki, podcięcia obróbkowe.

7. Rysunki połączeń gwintowych, rodzaje gwintów, zasady rysowania, wymiarowanie gwintów, normy. Rysunki połączeń spawanych. Uproszczenia rysunkowe i rysunki schematyczne.

8. Zasady zapisu tolerancji wymiarów (tolerancje liczbowe, symbolowe, pasowania). Tolerancje kształtu i położenia. Oznaczanie chropowatości powierzchni, obróbki cieplnej i chemicznej.

9. Rysunek złożeniowy: rodzaje rysunków złożeniowych, oznaczanie (numeracja) części, wykaz części, części znormalizowane, archiwizacja dokumentacji.

10. Aksonometria: rodzaje aksonometrii, zasady tworzenia rysunków aksonometrycznych (skrócenia aksonometryczne, kąty odwzorowania), najczęściej stosowane układy aksonometryczne. Zastosowanie rzutów aksonometrycznych.

Projektowanie

1. Rzutowanie prostokątne Monge’a, rozmieszczenie rzutów na 6 rzutni wg metody pierwszego i trzeciego kąta. Przedstawianie bryły w rzutach prostokątnych przy danym rzucie aksonometrycznym (na 6 rzutni, niezbędną liczbę rzutni).

2. Podstawowe, znormalizowane elementy rysunku technicznego (formaty arkuszy, tabliczki rysunkowe, podziałki, pismo techniczne, linie rysunkowe: przykłady zastosowań).

3. Wykonanie rysunku technicznego z modelu detalu klasy wałek (rzut główny, nakiełki, fazy, wiercone otwory, podcięcia zewnętrzne, przekrój poprzeczny, kład, wymiarowanie)

4.Rysowanie z modelu i wymiarowanie detalu klasy tuleja (przekroje proste, półwidok-pół przekrój, podcięcia technologiczne).

5. Wykonanie rysunku części maszynowej typu płyta, tarcza (przekroje złożone), bazy wymiarowe, wymiarowanie szeregowe i równoległe, wymiarowanie elementów symetrycznych.

6. Rysunek obudowy łożyska, jako przykład symetrycznego odlewu (linie przenikania w rysunku technicznym, promienie i pochylenia odlewnicze).

7. Wykonanie rysunku różnych rodzajów połączeń gwintowych (rodzaje gwintów, zasady rysowania, wymiarowanie, normatywy).

8. Szkicowanie z modelu i wymiarowanie detali, które dla pełnego przedstawienia wymagają zastosowania min. trzech widoków/przekrojów oraz zawierają elementy gwintowane. Oznaczanie chropowatości powierzchni (porównanie z wzorcami).

10. Tworzenie i odczytywanie rysunku złożeniowego, specyfikacja części, archiwizacja dokumentacji. Przegląd różnych rysunków złożeniowych zespołów.

11. Oznaczanie na rysunkach tolerowania wymiarów, kształtu i położenia, obróbki cieplnej i chemicznej.

12. Sporządzanie trzech rysunków wykonawczych części na podstawie rysunku złożeniowego, stosowanie elementów normalnych w konstrukcji, praca z normami.

13. Wykonanie rysunku części w rzucie aksonometrycznym.

1. Bajkowski J.: Podstawy zapisu konstrukcji, OWPW 2014.

2. Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników, WSiP 2010.

3. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, Wydawnictwo Naukowe PWN 2017.

4. Paprocki K.: Zasady zapisu konstrukcji, OWPW 2006.

5. Rydzanicz I.: Rysunek techniczny jako zapis konstrukcji, Zadania, WNT 2004.

6. Normy dotyczące rysunku technicznego maszynowego.

Punkty ECTS za zajęcia kontaktowe z nauczycielem: 1,5 punkty; łącznie za zajęcia kontaktowe i bez kontaktu: 4

Uzasadnienie punktów ECTS:

Zajęcia kontaktowe z nauczycielem:

wysłuchanie wykładu 15 godz.

udział w zajęciach projektowych 30 godz.

Zajęcia bez kontaktu z nauczycielem:

przygotowanie do zajęć projektowych 15 godz.

zapoznanie się ze wskazaną literaturą i dokumentacją techniczną 15 godz.

wykonanie dokumentacji projektowej 30 godz.

przygotowanie się do zaliczeń 10 godz.

Sumaryczna liczba godzin pracy studenta: 115 godz.

Liczba punktów ECTS: 4

Zaliczenie przedmiotu następuje po uzyskaniu pozytywnych ocen z części projektowej i kolokwiów.

Oceny z wykładu i projektu muszą być pozytywne.

Ocena końcowa z przedmiotu wyznaczana jest na podstawie ocen w następujący sposób:

O=0,7*P+O,3*W

P - ocena z ćwiczeń projektowych , W - ocena z wykładu