Programowanie obiektowe

103000 - Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych

PROE

1

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z paradygmatem programowania obiektowego. W ramach przedmiotu przekazywana będzie dobra praktyka projektowania i programowania obiektowego oraz umiejętność abstrakcji problemów i ich zapisu w języku programowania. Przy okazji wykładu studenci zapoznają się także ze sposobami realizacji dynamicznych struktur danych. W ramach laboratorium studenci wykonywać będą programy według zaleceń prowadzących i będą nabywać sprawności w posługiwaniu się narzędziami wspomagającymi pracę programisty.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z paradygmatem programowania obiektowego. W ramach przedmiotu przekazywana będzie dobra praktyka projektowania i programowania obiektowego oraz umiejętność abstrakcji problemów i ich zapisu w języku programowania. Przy okazji wykładu studenci zapoznają się także ze sposobami realizacji dynamicznych struktur danych. W ramach laboratorium studenci wykonywać będą programy według zaleceń prowadzących i będą nabywać sprawności w posługiwaniu się narzędziami wspomagającymi pracę programisty.



Treść wykładu
Podstawowe pojęcia: typ abstrakcyjny (klasa), obiekt, metoda dostępu, ukrywanie implementacji, dziedziczenie. Paradygmat projektowania zorientowanego obiektowo. Programowanie obiektowe.
Zasadnicze rozszerzenia w stosunku do C. Referencja i wskaźnik. Modyfikator const. Identyfikacja funkcji przez nagłówek.

Przeciążanie funkcji. Przeciążanie operatorów. Domyślne wartości parametrów formalnych.
Klasa jako typ danych. Zasady dostępu: pola prywatne i publiczne. Kontekst wprowadzany przez klasę. Statyczne pola klasy.
Tworzenie i usuwanie obiektów klasy. Konstruktory i destruktory klasy. Konstruktor kopiujący. Sposoby przekazywania argumentów funkcji i zwracania wartości.
Funkcje i klasy zaprzyjaźnione.
Relacje między klasami: składnik, podzbiór. Dziedziczenie. Dziedziczenie wielokrotne klasy bazowej. Zasady dostępu do pól klasy bazowej. Szablony.
Sposób realizacji dziedziczenia. Wirtualne dziedziczenie. Wirtualne metody.
Wyjątki: sposób zgłaszania i przechwytywania, dziedziczenie wyjątków.
Pojęcie dynamicznej struktury danych. Lista liniowa. Pierścień. Graf. Drzewo binarne. Przykłady zastosowań.
Strumieniowe wejście/wyjście.
Standardowa biblioteka klas szablonowych.



Zakres laboratorium

• Środowisko pracy. Podział kodu na fragmenty. Zarządzanie kompilacją i konsolidacją. Narzędzie make (2h).
• Proste klasy (2h).
• Przeciążanie funkcji i operatorów (2h).
• Rozdanie tematów zadań i ich analiza; zakres tematyczny: proste klasy i przeciążanie metod i operatorów (2h).
• Implementacja programów (2h).
• Testowanie i odbiór programów (2h).
• 
  Dziedziczenie, metody wirtualne, wirtualne dziedziczenie (2h).
• Wyjątki, szablony (2h).
• Rozdanie tematów zadań i ich analiza; zakres tematyczny: złożone struktury klas, realizacja dynamicznych struktur danych (2h).
• Weryfikacja specyfikacji wstępnej programu (2h).
• Dekompozycja na klasy (2h).
• 
  Implementacja klas (2h).
• Podział kodu źródłowego na pliki (2h).
• Uruchamianie i testowanie programów (2h).
• Odbiór programów i dokumentacji (2h).

1. Stroustrup, B.: Język C++.
2. Lippmann, A.: Programowanie obiektowe.
3. Silvester, P.: System operacyjny unix.