Biomateriały

103000 - Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych
114000 - Wydział Mechatroniki

BIOMA

1

Zapoznanie studentów z materiałami metalicznymi, ceramicznymi i polimerowymi stosowanymi w medycynie oraz metodami kształtowania ich biozgodności i aktywności biologicznej. Umiejętność doboru materiałów na konstrukcje implantów.

Zapoznanie studentów z materiałami metalicznymi, ceramicznymi i polimerowymi stosowanymi w medycynie oraz metodami kształtowania ich biozgodności i aktywności biologicznej.
Umiejętność doboru materiałów na konstrukcje implantów.


Treść wykładu
Wstęp (4h)

• Definicja nowoczesnych biomateriałów, charakterystyka materiałów
  stosowanych w medycynie

• Charakterystyka właściwości biomateriałów metalicznych (stale
  austenityczne, tytan i jego stopy, stopy na osnowie kobaltu, stopy z
  pamięcią kształtu). Korozja implantów metalicznych w środowisku tkanek
  i płynów ustrojowych. Biotolerancja biomateriałów metalicznych. Metody
  inżynierii powierzchni stosowane w wytwarzaniu biomateriałów o
  kontrolowanej biozgodności i aktywności biologicznej. Przykłady
  zastosowań.

• Hydroksyapatyt i fosforany wapnia. Ceramika tlenkowa. Cementy
  kostne. Bioaktywne szkła. Przykłady zastosowań.

• Rodzaje polimerów stosowanych w medycynie. Polimery
  bioresorbowalne i biodegradowalne. Wpływ środowiska biologicznego na
  implanty polimerowe. Kompozyty polimerowe.

• Właściwości materiałów węglowych. Kompozyty wzmacniane włóknem
  węglowym. Kompozyty węgiel - węgiel. Kompozyty włókno węglowe -
  polimer.

• Reakcje komórek z powierzchnią biomateriałów.

1. J.Marciniak, Biomateriały, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice
   2002


2. T. Wierzchoń, E. Czarnowska, D. Krupa Inżynieria powierzchni w
   wytwarzaniu biomateriałów tytanowych; Politechnika Warszawska 2004


3. A.Ślósarczyk, Bioceramika hydroksyapatytowa, Polskie Towarzystwo
   Ceramiczne, Kraków 1997


4. St. Błażewicz, L. Stoch, Biomateriały, tom 4, Oficyna Wydawnicza
   "Exit", Warszawa 2003


5. D.M.Brunette, P.Tengvall et al., Titanium in Medicine, Springer
   Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, 2001


6. J.E.Elling, S.P.Lyngstadaas, Bio-implant Interface, CRE Press,
   Boca Raton, London, New York, 2003

Efekty kształcenia weryfikowane będą na podstawie wyników kolokwium pisemnego na końcowych zajęciach. Kolokwium zaliczeniowe składa się z kilku szczegółowych zagadnień tematycznych. W warunkach realizacji zajęć w systemie zdalnym wykorzystana będzie platforma internetowa MS Teams. Kolokwium zaliczeniowe w trybie zdalnym polegać będzie na przesłaniu do studentów kilku zadań związanych ściśle z tematyką wykładów ze zdefiniowanym czasem na ich opracowanie. Oceny przekazywane będą studentom poprzez wpis w systemie USOS

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnego wyniku z pisemnego kolokwium zaliczeniowego. Warunkiem zaliczenia jest zdobycie min. 50% punktów z możliwych do uzyskania. Punkty te przekładają się na ocenę końcową zgodnie z określonym przed kolokwium ich obliczaniem. O ocenie końcowej decyduje uzyskana sumaryczna liczba punktów.

Możliwość poprawy uzyskanych wyników (jedno kolokwium w formie pisemnej ) realizowana będzie w uzgodnionym ze studentami terminie.

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej

109000 - Wydział Inżynierii Materiałowej