Kod przedmiotu: |
114B-IBxxx-ISP-BIOME |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(brak danych)
|
Nazwa przedmiotu: |
Biomechanika inżynierska |
Jednostka: |
Wydział Mechatroniki |
Grupy: |
( Biomechanika )-Inżynieria biomedyczna-inż.-EITI
( Podstawy inżynierii biomedycznej )-Inżynieria biomedyczna-inż.-EITI
( Przedmioty podstawowe )-Aparatura Medyczna-mgr.-EITI
( Przedmioty podstawowe )-Informatyka biomedyczna-mgr.-EITI
( Przedmioty techniczne )---EITI
Inżynieria Biomedyczna studia I stopnia sem. 6
|
Punkty ECTS i inne: |
4.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: - roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
- tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
- 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
- tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
- nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
|
Język prowadzenia: |
polski
|
Jednostka decyzyjna: |
103000 - Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych 114000 - Wydział Mechatroniki
|
Kod wydziałowy: |
BIOME
|
Numer wersji: |
2
|
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z mechaniką organizmów żywych. Zagadnienia te obejmują najważniejsze aspekty funkcjonowania narządu ruchu – fizjologiczne i anatomiczne podłoże ruchu, rozwiązania techniczne stosowane w diagnostyce i terapii narządu ruchu, metody badania i opisu czynności ruchowych, jak również ich modelowania.
|
Pełny opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z mechaniką organizmów żywych. Zagadnienia te obejmują najważniejsze aspekty funkcjonowania narządu ruchu – fizjologiczne i anatomiczne podłoże ruchu, rozwiązania techniczne stosowane w diagnostyce i terapii narządu ruchu, metody badania i opisu czynności ruchowych, jak również ich modelowania.
Treść wykładu
W ramach wykładu studentom przekazywana jest wiedza dotycząca wybranych zagadnień Biomechaniki. Wykład ma charakter podstawowy i obejmuje szeroki zakres zagadnień:
- Przypomnienie podstawowych pojęć mechaniki. Wprowadzenie podstawowych definicji i pojęć biomechaniki: elementy strukturalne biomechanizmów, łańcuchy biokinematyczne, stopnie swobody i ruchliwość biomechanizmów. Podstawy dynamiki w kontekście aparatu ruchu człowieka.
- Podstawy modelowania aparatu ruchu: klasyczne modele segmentowe, metody określania/wyznaczania mas, momentów bezwładności i położeń środków ciężkości segmentów ciała.
- Dźwignie stawowe – rodzaje, podstawowe cechy, sprawność.
- Modelowanie numeryczne na przykładzie środowiska OpenSim – cele i możliwości modelowania, zasada działania i metodyka pracy z środowiskiem.
- Szkielet a układ kostny człowieka – rozwój ewolucyjny i osobniczy, wynikająca z niego struktura oraz jej przemiany w ciągu życia człowieka. Budowa i struktura kości oraz jej związek z rozkładem naprężeń. Prawo Wolffa. Proces gojenia złamań.
- Rodzaje połączeń kości i ich właściwości. Stawy – rodzaje i budowa. Budowa i właściwości chrząstki stawowej. Właściwości i rola mazi stawowej. Biotribologia – mechanizmy biologiczne i mechaniczne obserwowane w połączeniach maziowych. Mechanizmy zużycia stawów. Ścięgna i więzadła – budowa i właściwości.
- Właściwości mechaniczne wybranych tkanek, metody ich pomiaru, anizotropia, nieliniowość charakterystyk, lepko-sprężystość – tkanki kostnej zbitej, tkanki kostnej gąbczastej, chrząstki, ścięgien, więzadeł.
- Budowa i charakterystyka wybranych stawów człowieka: staw biodrowy, staw kolanowy. Podstawowe modele służące do wyznaczania obciążeń w tych stawach. Patologie stawu kolanowego.
- Podstawy mechaniki kręgosłupa – budowa, współdziałanie struktur kostnych, chrzęstnych, więzadeł i mięśni. Krzywizny fizjologiczne i patologiczne, ruchliwość kręgosłupa. Stabilność kręgosłupa. Podstawowe modele obciążeniowe – model Stotte’a, model Schultza, modelowanie MES. Zwyrodnienia kręgosłupa.
- Fizjologiczne i anatomiczne podstawy funkcjonowania struktur nerwowo – mięśniowych.
- Sterowanie czynnością ruchową w warunkach naturalnych. Elektromiografia i elektroneurografia. Sterowanie ruchem przy pomocy funkcjonalnej elektrostymulacji.
- Przegląd metod badania ruchu dla potrzeb biomechaniki i medycyny ze szczególnym uwzględnieniem metod optycznych, pomiarów sił reakcji i wykorzystaniem elektromiografii w badaniu ruchu. Nowoczesne systemy do badania ruchu łączące wiele modalności. Rejestracja danych na potrzeby modelowania. Kalorymetria i badania wysiłkowe.
- Analiza chodu – podstawowe pojęcia, systematyka i znaczenie.
- Oddziaływanie wibracji na ciało człowieka.
- Wybrane elementy inżynierii rehabilitacji ruchowej – orotozy i protezy. Klasyfikacja i funkcje poszczególnych ortoz. Protezy – historia, systematyka, zasady projektowania (ograniczenia), wymagania techniczne, ze szczególnym uwzględnieniem połączeń proteza-ciało. Omówienie procesu projektowania leja protezowego kończyny dolnej. Przegląd i omówienie sposobu działania dostępnych elementów standardowych protez kończyny dolnej.
- Przykład procesu projektowania mioprotezy kończyny górnej wykorzystujący wiedzę uzyskaną w toku przedmiotu Biomechanika Inżynierska.
Zakres laboratorium
W trakcie Laboratorium Biomechaniki Inżynierskiej studenci poznają w praktyce wybrane objęte treścią wykładu. Laboratorium prowadzone jest w postaci 5 ćwiczeń trwających 3 godz. każde. Zagadnienia objęte programem laboratorium:
- Studenci zapoznają się z techniką wykonywania badań elektromiograficznych przy pomocy elektrod powierzchniowych. Poznają urządzenia stosowane w elektromiografii, wyznaczają podstawowe parametry wolitywnego sygnału elektromiograficznego mające znaczenie dla konstrukcji wzmacniaczy EMG. Doświadczalnie poznają związek pomiędzy siłą rozwijaną przez mięsień a parametrami sygnału EMG.
- Studenci poznają urządzenia do elektrostymulacji funkcjonalnej oraz badają parametry sygnałów stymulacyjnych. Poznają podstawowe punkty stymulacji.
- Studenci poznają metody pomiaru sił rozwijanych przez mięśnie szkieletowe. Poznają w praktyce zasady wykonywania pomiarów siły mięśniowej stosowanych w rehabilitacji. Poznają budowę wykorzystywanych urządzeń, metody ich kalibracji oraz wyznaczają ich dokładność.
- Studenci poznają metody pomiaru i rejestracji sił interakcji z otoczeniem w przypadku wybranych czynności ruchowych pod kątem ich wykorzystania w procesie modelowania biomechanicznego.
- Przez własne doświadczenie studenci poznają zasady prowadzenia analizy chodu z wykorzystaniem dwuwymiarowej optycznej metody rejestracji ruchu. Wyznaczają podstawowe parametry cyklu chodu oraz określają niedokładności metody pomiarowej.
- Przez praktyczny kontakt z środowiskiem i wykonanie przykładowego, prostego modelowania studenci poznają podstawy numerycznego modelowania biomechanicznego w środowisku OpenSim.
|
Literatura: |
Literatura
- Będziński R., „Biomechanika Inżynierska: zagadnienia wybrane“, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 1997.
- Bober T., Zawadzki J., „Biomechanika układu ruchu człowieka", Wydawnictwo BK, 2003.
- Hausmanowa-Petrusewicz I., "Elektromiografia kliniczna", PZWL Warszawa, 1983.
- Konturek St.J., "Fizjologia człowieka", Elsevier Urban & Partner Wrocław, 2007.
- Merletti R., Parker A., "Electromyography - physiology, engineering and noninvasive applications", IEEE Press 2004.
- Mrozowski J., Awrejcewicz J. „Podstawy Biomechaniki", 2004.
- Paśniczek R., "Wybrane urządzenia wspomagające i fizykoterapeutyczne w rehabilitacji porażeń ośrodkowego układu nerwowego i amputacjach kończyn", Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej Warszawa, 1998.
- Perry J., "Gait Analysis: Normal and Pathological Function", SLACK Incorporated 2010.
- Tejszerska D., Świtoński E., Gzik M., „Biomechanika narządu ruchu człowieka”, Instytut Technologii Eksploatacji, 2011.
- Whittle M., "Gait analysis - an introduction", Butterworth Heinemann Elsevier 2007.
- White: "Clinical Biomechanics of the Spine", J. P. Lippincott Company, Philadelphia, 1990.
Oprogramowanie:
- OpenSim [http://opensim.stanford.edu/]
- MS Excel lub LibreOffice Calc lub Arkusz kalkulacyjny Google
|
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia wykładowe: egzamin końcowy weryfikujący wiedzę studentów. Test wielokrotnego wyboru z pytaniami otwartymi.
Zajęcia laboratoryjne: Przed przystąpieniem do zajęć laboratoryjnych student zobowiązany jest zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi zajęć, które będą weryfikowane przed przystąpieniem do ćwiczeń. Spis literatury pomocny do przygotowania się do zajęć znajduje się w instrukcjach do ćwiczeń. Z każdego ćwiczenia należy opracować zespołowe sprawozdanie, które będzie oceniane przez prowadzącego zajęcia.
Ocena końcowa: na ocenę końcową z przedmiotu składają się punkty z laboratorium (z wagą 40%) i z egzaminu (60%).
|